Belgrade – Sırbistan

Haziran başında Ptesi gidiş Cuma dönüş şeklinde, 5 günlüğüne Belgrade’a gittik.

Aşağıda, gittiğinizde zaten göreceğiniz / görmenizi önerdiğim yerlere (genelde de yeme-içme) ilişkin fikir verme şeklinde aktaracağım bu geziyi.

Burası Smokvica isimli otel. Gelişmiş bir restoranı, kafesi, barı var. Belgrade’da çok daha ucuz otel seçenekleri var, gezer gezer sadece yatmaya giderim diyorsanız burası pahalı. Ama dinlenme, otelin güzel avlusunda bahçesinde yayma vs amacıyla da gidiyorsanız burası çok iyi bir oteldi.

Otelin manzarası. Ben seviyorum böyle hoş çatılara bakmayı.

Dekorasyonu da böyle rüstik ve zevkliydi. Sandalyeleri de bizim evdekilerden 🙂

Fakat kalmayacaksanız kahvaltıya, yemeğe, bir kahve ya da kokteyl içmeye mutlaka gitmenizi öneririm. Bahçesi çok rahat ve güzel vakit geçirmelik, yemekleri de Belgrade’da en beğendiğim yerlerdendi.

Kahvaltıda daha turistik ama yemek ve akşam içmeleri için lokal insanlar da bayağı bir geliyor.

Bir de bu otele çok yakın sadece restoran olan bir Smokvica var, sanırım ek binası. Benim bahsettiğim her şey otelin olduğu kısım için geçerli. Otelin yakınındaki ikinci yerine gitmedim.

Bir akşam da nehir kıyısındaki restoranlarla dolu bölgede Communale‘de italyan takıldık. Caprese + mantarlı gnocchi ve pizza. Güzeldi.

Gitmeden  yorumlardan birinde yediğim “en iyi gnocchi” yoğunluğunda beğeni okumuştum, o kadar iddialı değil ama gayet güzel.

Gelelim Hotel Moskva‘ya. Buraya bir kahve içip pasta yemeye gittik. Yine gidilmesi gereken yerlerden bence. Çok güzel, vintage bir ortamı var, yaşlı bir adam kuyruklu piano çalıyor. Yukarıdaki gibi giyinip süslenmiş eski çiftler görebiliyorsunuz 🙂 Pazar sabahı sinemalarında görmeye alışık olduğun bir ortamdı.

Pasta olarak da şu içinde krema yerine dondurma olan pastadan yedik. İsmini unuttum ama zaten bir tane var bundan. Müthişti. Tabağın da güzelliği :^^

Bu cevabi kebabı da Dva Jelena isimli oranın en eski restoranlarından. Tüm bloglarda da bahsi geçiyor.

Buraya ilk akşam, o kadar geldik, geleneksel olanı yiyelim diye gittik. En beğenmediğim yemek ve restorandı. Kebap aşırı tuzluydu, ortam (masa örtüleri, menü vs) kalitesizdi.

Eskiden nasıldır bilemem ama şu an turistlere yönelik fotoğraflı menüsü olan vasat işletmelerden biriydi gibi geldi.

Belgrade’da saat 13:00ten itibaren tüm köşe başı pubları kafeleri canlanıyor ve tüketim giderek kahveden biraya kayıyor.

Lawuk isimli pub’ı da köşe başı publar arasında sandalyesi en rahat, ortamı en kendi halinde ve Aperol Spritz’ güzel olan bir pub olarak gayet beğendim.

Ben bu akşam üzeri hallerini de çok huzurlu buldum.

İşte yine çok övülen bir başka turistik Belgrad restoranı: Lorenzo & Kakalamba.

Buraya bir akşam için rzv yapmıştık, sonra gidelim bakalım nasıl bir yerdeymiş diye öğlene doğru yürüdük. Bulunduğu lokasyon biraz kesat olduğundan akşam bir daha gelmeye üşenip girip tatlı yedik.

Değişik bir yer kesinlikle ve görmekte fayda var. Ancak her ama her yerinde bir süs, püs, resim, heykel var ve yorucu biraz. O yüzden yemeklik bir akşam değil de tatlılık bir 45 dakilka geçirmek fazlasıyla yeterli bence.

O kadar fazla park var ki, beklediğimden çok daha yeşil bir şehir.

Burası Belgrade’a giden Türklerin uğrak noktası Manufaktura. Biz yemedik burda, lezzet yorumu yapmayacağım. Burayı görmemeniz mümkün değil, gezilecek her yer buraya çıkıyor.

Sokakta, özellikle sabahları, hemen herkes bundan yiyor. Kıymalıları hemen her etli yemeklerinde olduğu gibi tuzluyu, ıspanaklı-peynirlisi gayet güzel.

Local bira.

Crna Ovca‘da dondurma, özellikle de Baileysli dondurma yemek çok şart. Müthiş.

Her gün 2-3 top yedim.

Ben öyle kaleler gezeyim, savaş kalıntıları göreyim meraklısı değilim, sıkılırım ama bizimkiler görsün diye Kalemegdan‘a da gittik tabi.

Smokvica dışında yemeklerine bayıldığım bir yer de New Balkan Cuisine. Burası biraz bizim postmodern meyhaneler tadında, balkan yemeklerini hafif farklı yorumlayan bir yer. Müthiş lezzetliydi.

Maison Boho‘nun kokteylleri Belgrade’da içtiğim en pahalı (ki o bile TL ile 35 TL’ye falan denk geliyor) ve en güzel kokteyllerdi.

St. Mark’s Church.

Burası da lezzetli omletler, porridgeler veya benim gibi frik bulgur bowllarla güzel kahvaltı yapabileceğiniz Bloom. Ama tuz koymamalarını söylemeyi unutmayın, yine standardında aşırı tuzlu.

Bulgur Bowl.

Üçüncü dalga kahve içmek isterseniz sanayii gibi bir bölgede olan Pržionica D59B‘in kahveleri güzeldi. Filtre kahve yok, espresso bazlı.

Özetle en önerdiklerim Smokvica’da ve New Balkan Cuisine’de yemek yemek, Cvna Ovca’da dondurma ve Maison Boho’da kokteyl 🙂

Gidecek olanlara güzel fikirler vermiştir umarım.

Sevgiler.

Bir laf

“The most important decision we make is whether we believe we live in a friendly or hostile universe.”
—
“Aldigimiz en onemli karar, dostca bir evrende mi dusmanca bir evrende mi yasadigimiza inandigimizdir.”

Einstein

Nisan 2019

Geç yazmak hiç yazmamaktan iyidir.

Bıdık yumuşaklığı.

Bu kitabı henüz okumadım, bir göz attım ama elimde başka kitaplar vardı onları bitirdim. Önümüzdeki aylarda okuyacağım.

Geçen bir kaç aydır aynı yazarın Belirsizlik ve Değişimle Birlikte Güzel Bir Hayat adlı kitabını okudum. Okumam bir kaç ay sürdü çünkü 2 defa okudum hala da aralardan okuyorum yine. İsminden de belli olduğu üzere hepimizin hayatına yönelik gerçekçi, naif ve sevecen bir bakış açısı öneriyor.

Ben kendi adıma gereksiz çabalarıma, kendime stres yaratışlarıma, yorucu arayışlarıma hafif bir mesafe ve farklı bir bakış kazandım diyebilirim.

Yine tavuklu ramen yaptım, rica noodle ile.

Bir pazar günü bazı yerlerinden çürümeye başlamış dev armudumuzu değerlendirdim.

Her zaman bebek.

Kış bitmeden bu botlarımı bir giyeyim dedim. Her kış sonuna doğru aklıma geliyorlar ve yılda 1-2 kere giyiyorum. Hiç eskimeyecekler.

O gün üstüm de böyleydi.

Kırmızı erengül almıştım.

Sabahları sessizlikte böyle çiçeklerimle kahve içmeyi seviyorum 🙂 Bazen İsmail de eşlik ediyor. Bıdık genelde ortamda yumurta, pastırma vs olmayınca gelmiyor.

Kakao porridge.

Beyaz Fırın’da dadandığım Polka. Ben diyeyim her hafta siz diyin hatta haftada iki kez yiyorum bu ara. Özünde dev bir profiterol. Bakalım ne zaman bıkarım.

Bu ay 2 günlüğüne Kopenhag’a gittim iş için.

Yine Kopengah’tan.

Enginar kalbi salatası. Güzelcee doğradım, bol limon sıktım, az da zeytinyağı. Üstüne de frenk maydonozu. Hepsi bu. Nefis bir ızgara et yancısı.

Babamla viski içtik.

Pazardan alıp kısım kısım derin dondurduğum kalamarların sondan ikincisi. Fırk 😦

Bu ay bir de iş için yine 3 gün Amman’a gittim.

Toplantılar bittikten sonra, akşam yemeğinden önce böyle güzel kafeleri denemeyi seviyorum. Otele 20 dakika yürüyüş mesafesindeydi.

Sevgiler,

Serpil

Mart 2019

Mart’ın ilk günlerinde Amsterdam’a gitmiştik. Onu şurda yazmıştım. Güzel günlerdi 🙂

Ayın kalanı da şöyle geçti (uzun yazı geliyor):

İsmaille başbaşa kahvaltılarımızdan.

Bu porridgein tarifini – daha doğrusu kıvam tutturma tüyolarını da – şurda vermiştim.

Ben kış severim ama baharın da çiçeklerine itiraz edemicem. Mimozalar Tony çikolatalarımla birlikte aşırı instagramlıktı.

Türkiye’den bulgur taşıyan gurbetçi gibi biz de Amsterdam’dan bir valiz yiyecek taşıdık. Bir cumartesi sosisleri yaptım, üzerine onion gravy sos yanına da fesleğenli tatlı patates püresi. Nefisti, yalana yalana yedik.

Yine Amsterdam’dan taşıma Slavink. Aşırı pişmanım sadece birer ikişer kutu aldığımıza. Bir dahaki gidişimde arap styla büyük valiz götürüp doldurucam 🙂

İthal malzemelerim bitince fırında organik tavuk ve sebzelerle devam ettim.

Ha gayret foodblog olma yolunda ilerliyorum. Bir cuma akşamı için bonfileli ramen yapmıştım.

Hep yemek fotoğrafı çekmişim ama ne yapalım, her gün mutlaka yiyoruz malum.

Ayh bitmedi: Bir pazar günü pazardaki balıkçımda kalamar vardı, sert olur beceremem diye korkarak aldım yarım kilo. Döküm tavada çok az sadeyağ (ghee) ile çevire çevire pişirdim 10 dkda. Muhteşem olmuştu. Artık pazara gittikçe kalamar soruyorum.

Sonunda yemek dışı bir şey: Bir toplantı için 2 gece Ajia Hotel’de kaldık, fotoğraf ordan.

Bıdo kuşu.

Ye ye bitiremediklerimizden biri de Amsterdam’dan taşıdığımız Tony’s çikolatalardı. Her gittiğimizde alırız.

Harry Potter’ın ilk kitabını okudum bu ay.

Evde kahvaltı yapıcak kadar vaktimin olmadığı günlerde akşamdan yulaf ve chia tohumunu sütle dolaba koyup sabah ofise götürdüm. Üstüne yaban mersini yanına da filtre kahve. Bu da öyle günlerden biriydi.

Bir akşam ne yapalım ne yapalım derken dışarı çıkmaya üşendik, evde antipasticilik, delicatessencilik yaptık.

Günlerden bir gün işe Görkem’in kazağıyla gittim. Çünkü rengi çok güzeldi, son gittiğimizde Amsterdam’da Scotch&Soda’dan almıştık (şu dünyada gittiğimde Arap turiste döndüğüm tek yer Amsterdamdır) ve bence bana da gayet güzel oldu.

Sporuma olabildiğince düzenli devam ettim.

Akşam uyumamak için sabah uyanabilmek için kahve içip durdum.

Bu kahve After Life izleyebilmek içindi. Sonra da The OA izlemek için aynı yöntemle devam ettim 🙂 Hala da The OA izliyorum severek.

Mimozalarım solunca pembe frezya aldım.

Bu ay okuduğum bir başka kitap. Spiritüellikle ilgiliyseniz tavsiye ederim.

Ayın son günü de artık havalar daha fazla ısınmadan pavlova deneyeyim dedim. Yazın bana basıyolar, fırın çalıştırasım gelmiyor.

İlk deneme için fena değildi. Tek eleştirim: şekerini bu kadar koymaya gerek yoktu. Ordan burdan baktığım tarifleri kendime göre derleyip yaptım ama tariflerde bence hep şekeri fazla yazmışlar.

Bir defa daha daha profesyonel yaklaşımla deneyeceğim, o zaman %100 memnun kalırsam tarif de yazarım.

Öptüm.

20 Mart 2019 Günlüğü

7:30’da alarmım çalıyor, 8’de ancak kalkıyorum.

Bahar yorgunluğu dönemine girdim, Mart’ta hep böyle olur. Kışın da sabah hava karanlık diye kalkamıyorum. Yazın da gece sıcaktan uyuyamayıp sabah kalkamıyorum. Durumlar böyle

Babam da ingilizmişçesine muhteşem bir porridge yapıyorum. Zaman içinde deneye deneye optimum kıvama şöyle ulaştım:

Sabah ilk iş 4 çorba kaşığı yulaf ve 1 çorba kaşığı amaranthı tencereye koyup hepsi suya batacak kadar da oda sıcaklığında su koyuyorum. Sonra ben ağzımı susam yağıyla çalkalayıp, yüzümü yıkayıp bazen bir 10 dakika meditasyon yapana kadar onlar yumuşuyor. (Geceden ıslatınca fazla hamursu oluyor.)

Sonra üstüne süt (bence en iyi kıvam günlük süt ile alınıyor) ekleyip orta ateşte yavaş yavaş, arada karıştırarak pişiriyorum. Eskiden içine chia da koyardım ama artık üstüne koyuyorum çünkü içinde kıvamı fazla koyulaştırıyor.

Üstüne de dilediğinizi koyun. Ben canım çok tatlı istemedikce muz tercih etmiyorum, muz bağırsaklarımı yavaslatıyor erkenden yiyince -too much info :)- en yakışan meyve de yaban mersini bence.

Bir porridge üzerine 3 paragraf yazdım evet.

Yüzüme çook ince bi fontöden, az bi rimel sürüyorum, kolyelerimi takıyorum. Doooğru işe.

Ofiste e-maillar gönder, yazılar yaz vs fotoğrafı çekilecek bir şey yok.

Öğlen biraz daha uzaklara yürümeyi planlamıştım ama hava düne göre aşırı soğukmuş ve ben çok ince giyinmiştim. O yüzden ofise 5 dk mesafede bir restorana gidip bir menemen yiyorum.

1buçuk saat kadar geniş geniş Harry Potter’ımı okuyorum. Mis.

Yemekten sonra da 3 saat falan çalışıp eve dönüyorum. Sabah yürüyerek gitmiştim ama soğuk nedeniyle dönüşte otobüse bindim.

Eve gelince biraz dinlenip 30-35 dk hafif bir spor yapıyorum.

Sonra yemek hazırlıkları ve yemek.

Köfteleri biraz kabak, soğan ve domates sosuyla fırına sürdüm. Yanına da frik-siyez bulguru karışık pilav.

Beyim bu gece nöbetçi, ben de 21:00 gibi Cansuyla buluşup bir kahve içiyorum.

23:30’a doğru eve geldiğimde bu uzmanlar “bizimle oyna zalımın kızı” modunda bacaklarıma dolanıyorlar.

Kıyamıyorum bir yarım saat de onlarla oturuyorum, biraz mıncırıp sıkıştırıp fazla enerjilerini alıyorum 🙂 Canikomlar.

24:00 gibi de yatağıma geçip 1 saat kadar mum ışığunda kitabımı okuyorum.

Akşam içtiğim kahvenin etkisiyle sanırım hala da uykum gelmiyor ama sabah kalkamam diye 1 saatin sonunda uyku moduma geçiyorum.

Öptüm.

Amsterdam – Mart 2019

Amsterdam’a benim beşinci gidişimdi, eşimle de en son geçen sene gitmiştik. İlk kez gittiğim şehirlerde de öyle olmakla birlikte ben özellikle ilk kez gitmediğim şehirlerde koştur kovala mümkün olduğunca fazla şey göreyim havasında olmuyorum.

Daha ziyade denemek istediğim restoranlar, daha önce sevip tekrar gitmek istediğim yerler, sevdiğim sokaklarda geçiriyorum vaktimi. Bu defa da öyle yaptık. İlk kez gidecek olanlara da lokal önerilerle faydalı olabilir yine de 🙂

İlk gün Broodje Bert isimli bir kahvaltıcıya gittik. Kocaman birer omlet yedik. Burayı işletenler (mi artık sahibi mi bilemem) Türktü. İki omlet 15 Euro idi, standartlara göre gayet makul.

O kadar çok seviyorum ki Amsterdam’ı anlatamam.

Winkel43: Gittiğimde mutlaka uğradığım elmalı turtacı. Aslında pub burası ama elmalı turtası meşhur. Geçen sefer bayağı tenhaydı, bu sefer gittiğimizde yağmura rağmen uzun bir kuyruk vardı önünde. Biz kuyruğu beklememek adına dona dona dışarıda oturup yedik. Yine nefis nefis nefisti.

O kadar 10 dakika öncesi gibi ki şurda oturuşumuz 🙂

Sokak sokak yürüdük, ben biraz alışveriş yaptım. Akşam yemeğimizi yine geçen sefer çok tesadüfen keşfettiğimiz Vietnam sokak lezzetleri restorant Little Saigon Zeedijk’te yedik. Bana karidesli eşim beefli udon çorba. İkisi de nefisti. Mesela geçen sefer köfteli udon denemiş ama onu pek sevememiştim.

Sonrasında biraz daha turluyor ve üşüyüp çişimizin geldiği noktada kendimizi Cafe Fonteyn isimli puba atıyoruz.

Ertesi sabah Pluk Amsterdam’dayız kahvaltı için. Burayı Amsterdam’a gitmeden gözüme kestirmiştim ama pek beğenemedim. Ortamı hoş, ufak tefek mutfak eşyası almak için güzel ama porsiyon ve lezzet açısından fiyatına değer bir içerik sunmuyor.

Amsterdam’ın güzel kapı önleri.

Akşam yemeğimizi De Koperen Ketel diye Dutch food sunan bir restoranda yapıyoruz. Lezzetli ve doyurucuydu. Gitmişken yerel yemek isterseniz kesilikle tavsiye ederim.

Buranın adını unuttum ama Dam Square’e yakın yerlerde bir bakery var, oturacak yer falan yok insanlar kapış kapış alıyor zaten. Buranın alman pastasından da mutlaka yiyoruz gidince.

Burası da otelimize yakın Locals Coffee diye bi yer. Ortamı hoş ve sakindi. Bir kruvasan ve kahve için oturmuştuk.

Seviyorum demiş miydim?

Bu defa Happy Pig Pancake’i de denedik. Burayı ne bu kadar popüler yapıyor anlamadık. aman aman bir özelliği olmayan düzgün bir pancaketi.

Meringue normalde çok şekerli olduğundan alıp da yemem ama yurtdışında bir meringe sevdası geliyor bana. Bu da böğürtlenli ve güzeldi. Kocamla paylaştık hatta bitiremedik kalanı da eve getirdik.

Tarz sahibi dükkanlar.

Bir akşam yemeğinde de Otaru diye bir japon restorana gittik. O akşam saat 21:00den sonraya kalmıştık ve burası da açık nadir yerlerden biriydi. Bayağı sevdim, yine gidebilirim.

Bize adres soran turiste yardımcı olduktan sonra fotoğraf istedim.

Son kahvatımızı da Greenwoods’ta yaptık, ismiyle müsemma ingiliz kahvaltılarıyla meşhur burası. Kişi başı 15 Euro civarında yani ilk kahvaltımızın iki katı falan ama memnun kaldık.

Şubat 2019

HM’den bu kupaları ve ahşap tepsiyi çok beğenerek aldım. Bitki çayı içtik.

Çiçekler doğumgünüm için sevgilimdendi, 2 hafta sonra sağlam kalanları seçip yukarıdaki aranjmanı yaptım. Daha sade ve güzel oldu:)

Evden çalıştığım zamanlarda İsmail gelip kitabımın üstüne oturdu.

Bıdıksa mutfakta tüketim sırasında aktifti daha ziyade.

33. yaşımın son gününde bir fotoğrafımı çektim.

Bu da doğumgünümden, çiçeklerimle.

Bu kitabı bitirdim. Daha polisiye bir içerik beklemiştim, ilk 2/3’ünde Maeve Binchy tadındaydı. Yine de sürükleyiciliğini fena bulmadığımdan bir kitabını daha sipariş ettim aynı yazarın.

Tess Gerritsen’i zaten çok seviyorum. Bu kitabı da okuduğum en güzeliydi diyemem ama yine gayet alıp götüren, merak ettiren bir kitaptı.

Yüzümü yıkamalar, silmeler, temizlemeler, maskelemeler ve nemlendirmeler.

Evde sakin sakin kahvemi demleyip içebildiğim zamanlar çok güzel.

Bir akşam arkadaşımla kahve içmeye giderken canım istedi taktım takıştırdım, ama altta eşofman giymekten vaz geçmedim. Feeling good is the new looking good  doğruymuş 🙂

Sevgiler.

21 Şubat 2019 Günlüğü

Saatim 07:15te çalıyor, 07:30 gibi zorla çıkıyorum yataktan. Önce akşam kitap okumaktan fırsat bulamadığım bulaşık makinesi boşaltma işine girişiyorum.

Sonra klasik bir kahvaltı yapıyorum. Ekmeksiz.

Kahvaltıdan sonra mutfaktan çıkmadan ofise götürmek üzere kahvemi de demleyeyim diyorum. Bu esnada uyandığımdan bu yana 1 saat falan geçmiş ama hâla içime içime uyuyorum. Ofise varsam da kahvemi içsem.

Bugün ofiste pek önemli bir olay yok, pek kimseyi de görmeyeceğim. O yüzden en rahat kazağımla taytımı geçiriyorum üstüme. Sonra inci takasım geliyor, inci kolyeme uzanırken bu mavili inciyi görüyor ve “aa kazağım da mavi ne uyumlu olur” diyip onu takıyorum. Paltomu da giyince hiç hedeflemediğim bir uyum yakalamış oluyorum.

Kolyeyi 3 yıl önce Yargıcı’dan almıştım. Paltom Academia. Kazağımı da Londra’da Uniqlo’dan almıştım geçen sene sonu gittiğimde.

Makyaj da yapmıyorum, yüzüme bir krem sürüp çıkıyorum.  Bugün soft ve sade hissediyorum.

Çıkmadan çantama greyfurt atmıştım, ofise geldiğimde AVM’nin güvenliğinden geçerken greyfurt yuvarlandı güvenlik görevlisinin garip bakışları altında.  Gayet doğal şekilde aldım çantama attım ve devam ettim 🙂 Yağ yakıyoruz burda 🙂

Ofise gelir gelmez paltomu bir kenara atıp derhal kahvemi içiyorum. Mmmm yine nefis demlemişim. Kendim diye demiyorum ama çok güzel filtre kahve demlerim, çekirdeği de bir mânim yoksa hep Petra’dan alırım.

Sonra hazır ofis sakinken uzun süredir elimde sürünen birkaç işi tamamlıyor, biraz sevdiğim bloglara biraz H&M’e bakıyorum. Sepetime bir kaç şey attım ama du bakalım daha satın almadım.

E öğle arası madem. AVM’de hızlıca bir balkabağı çorbası ve ızgara somon yiyip biraz yürümek, hava almak için kendimi dışarı atıyorum. 10 dk yürüyüp biraz ilerideki bir kafeye giriyorum, biraz kitap okurum havam değişir.

Dün akşam kitabımı bitirmiştim, fotoğraftaki kitaba başlıyorum ama üzgünüm hiç sarmıyor. Canım daha sürükleyici, daha sayfalar nasıl akıyor anlamadan geçen br kitap istiyor.

Yeşil çayımı içiyorum ve kurabiyeden 1-2 ısırık alıyorum ama ı-ıh, o da güzel değil. Neyse ben de çayımı bitirip geri ofise yürüyorum.

E dün kitabım bitmişti, öğlen başladığım da sarmadı, inip bir kitap alayım madem diyorum. İstiyorum ki şöyle Tess Gerritsen tarzında hem kurgunun aşırı sardığı,  hem de karakter derinliğini de biraz veren bir roman olsun.

Ruth Rendell diye daha önce okumadığım bir yazarın Tigerlily’nin Orkideleri isimli romanını alıyorum. Üstünde dünyanın en çok okunan 10 polisiye yazarından biri olduğu yazıyor. Bakalım.

İşte bu noktadan sonra işler biraz çığırıdan çıkıyor. Ofise döndüğümde önce evden getirdiğim greyfurtu yiyorum. Ama sonra canım aşırı hamur çekiyor ve üstüne 3 de tuzlu kurabiye yiyorum kefirle. Abartı bir şey yok ama bugün dikkat etmeye, karbonhidratı azaltmaya çalışıyordum.

Saat 17:00’ye geliyor. İçimde kurabiye yemiş olmanın pişmanlığıyla eve gidiyorum 🙂 Bir 40-45 dakika kassal egzersiz yapıyorum. Ama nedense bugün aşırı gergin ve yorgunum, her zamanki verimi alamıyorum kendimdem spor yaparken.

Sonra akşam yemeğine annemlere gidiyoruz, annem köfte yapmıştı davet etmişti.

Yemek sonrası 09:00 gibi eve döndüğümüzde benim pilim iyice bitmişti. Zaten öğleden sonra kendimi gergin hisettiğim için yarım atarax almıştım. Onun da etkisiyle iyice uyukluyorum.  Zor güç bir duş alıp salona geçtiğimde saat 09:30. Biraz otursam da fazla dayanamayıp kendimi yatağa atıyorum.

Sevgiler.

Ocak 2019

Sosyal medyada herkes Ocak ayının bir türlü geçmediğini yazmış. Bana göre de aşırı hızlı geçti.

Hafta içi işe haftasonu da kursa gittiğimden cumartesileri böyle ismaille kahvaltı, sonra kitap okuma şeklinde uzun uzun devam eden mutfak masası oturmalarımı çok özlüyorum.  Yukarıdaki fotoğrafta bir cumartesi bunun en azındna kahvaltı kısmını yapabilmek için biraz daha erken kalkmıştım.

Neyse Şubat sonu kurs bitiyor.

Akşam yemeklerinde genelde bir değişiklik yok neyse ki.

Bir arkadaşımı davet etmiştik cumartesi akşamı. Sofra ona hazırlık.

Yine bu Ocak ayında da istediğim sıcak şarabı hiç bir yerde bulamadım. Ya ılık oluyor, ya aromasız. Ki zaten hepsi azıcık koyuyorlar. Fotoğraftakiler Kadıköy’de bir yerden. Başka yerlerde de denedim ama yok yok. Nerde o Berlin’deki sıcacık, dolgun, hygge kupalı, gerçekten iç ısıtan sıcak şaraplar.

Kılıklarımdan biri.

Akşamları böyle kestane, bitki çayı eşliğinde güzel bir film veya kitap benim için gayet kafi derecede mutlu edici.

İşte yine.

Yine bir cumartesi de Zapata Burger’i denedik. Islaklığı, tadı çok yerindeydi, beğendik. Ama 140 gram olanını bir tanesiyle doyulmuyor, 280 gram da yok. Bence 200 gramlık bir boyutu olmalıymış.

Bir sabah da işe gitmek için uyanamamıştım. Ay saat çaldığında zifiri karanlık oluyor, kafamı yastıktan ayırmak yağ sürülmemiş kalıptan keki ayırmaktan daha zor. Neyse dedim nasılsa geç kaldım bir de kahvaltı yapiyim madem.

Ay sonunda iş için Bakü’ye gittim. Instagran storyi yeterince şenlendirdiğimden bir de buraya taşımadım fotoğrafları ama hoşuma giden bir seyahatti.

Bakü sokakları, binaları hep böyle ışıklı. Hatta geceleri sırf bu muhteşem aydınlatma nedeniyle şehir gündüzünden çok daha ihtişamlı gözüküyor.

Bu ay bir de Balat’ta aşılan Smeltandco’yu denedik. Ortamı güzeldi.  Tahmin ettiğimden de minicik bir alan, 8-10 kişi ancak sığar. Güzel aydınlatılmış, hoş dekore edilmiş.

Mücver kulesi, ekşi mayalı ekmek üzeri kum midyesi, pancarlı rizotto, somon, pavlova ve zerde denedik. En çok mücver kulesini beğendim. Diğerleri de kötüydü kesinlikle diyemem ama büyük bir yenilik getirmiyordu, sıradan buldum. Bir de mekanın sanırım içki ruhsatı olmadığından şarap servis etmiyorlar. Oysa yemekler ve ortam şaraplıktı.

Özetle birkere denenebilir değişiklik açısından ama bir daha gitmem yakın gelecekte.

Bu ay ofisin etkinliği de vardı, 2 günlüğüne Kemer Country’e gittik. Ormanda kestane pişirimi beni en çok cezbeden kısım oldu tabii ki 😛

Deneysel çalışmalarımdan zeytinyağlı ayva. Ayca olunca daha meyvemsi bir lezzet beklemiştim ama gayet kereviz gibi sebzemsi bir tat verdi. Hoşumuza gitti, hatta bu pazar bir arkadaşımı davet ettim, onlara da yapmayı planlıyorum. Ayda bir falan sıklıkla soframıza yerini aldı yani zeytinyağlı ayva 🙂

Her zaman deneysellik riskli, bazen de biber doldurmak lazım.

Sarı saçlarımın son günlerini geçirdim.

Ve kend rengine boyattım. Çünkü doğalında bu kadar koyu saçlıyken sarışın olmak o kadar zor ve maliyetli ki. Sürekli silver shampoo kullanmak lazım ama  onu kullanında da saçlarınız aşırı kuruyor ve sonra gelsin nem maskeleri. Zaten açıldığı için yıpranmış durumda ve tabii gelsin keratin maskeleri. E silver shampoo kullanmasan turuncuya dönük sarıdan oluyor ki evlerden ırak. Neyse rahatladım.

O saç boyatma akla girdi mi kimsenin lafı dinlenmez bilirim de ben yinede söyleyeyim, orta kumraldan daha koyu bir doğal renginiz varsa sarı saç pişmanlıktır.

Bir gün kurstan erken çıktım ve oturup 45 dk kitap okuyup kahve içtim İstiklal Caddesinde. Çok koşturmuştum o hafta, o kaar dinlendim ki o 45 dakikacık zamanda.

Genelde cumaları evde sağlıklı kek yapıyorum kursa götürmek için. Çünkü dışarının o yağlı beyaz unlu şeylerini yemeyi rutin hale getirmek istemiyorum. Tabii o kekin devamını evde yediğim de oluyor.

2 gün de grip oldum öyle yattım.

,

Bu da yine bir şirket etkinliğinden Pakistani dressed me 🙂

Bu ay çok kitap okudum çok da film izledim. Yine ayrıca yazmak lazım ama yine erteleyip erteleyip yazmam sanırım. Okur musunuz kitap / film yazsam ayrıca?

Tek tek hepsini sıralamayayım ama aralarından filmlerden özellikle The Cakemaker‘ı kitaplardan da Kazuo Ishiguro’nun Günden Kalanlar‘ı çok tavsiye ederim.

Şubat benim de beyimin de doğum günü ayı. Seviyorum.

Sevgiler!

Aralık 2018

Merhaba.

Aralık aynı anda çok gelgitli, yorucu, sakin, çalkantılı, düzenli, darmadağınık bir aydı. Yanlış yaptıklarımı fark ettim, yoluma devam ediyorum diye umuyorum 🙂

Yukarıdaki fotoğraf ofisin yeni yıl yemeğinden. Bebek Banyan’da oldu bu yıl. Yemekler nefisti, ortam çok hoş dekore edilmişti. Sevdim ve çatlayana kadar yiyip fotoğraf çekerek tadını çıkardım.

Aralık’ın güzel anları genelde böyle evde mum ışığıyla, kahveyle ya çalışaral ya kitap okuyarak ya da dizi ya da film izleyerek geçti. Kış bence çok kullanışlı bi mevsim, yazın mum yakılmıyor, insan rahatça oturup bir dizi izleyemiyor.

Kahvaltılarıma kimi zaman Bıdık ve İsmail eşlik ettiler. Kitaba koyduğu patilere dikkatinizi çekerim 🙂 dişlerim gıcışıyor baktıkça.

Yeni çaylar aldım. Soğuk akşamlarda film izlerken insan hamura, şekere sarıyor bildiğiniz üzere. Tatlı kokulu bitki çayları bunu biraz engelliyor 🙂

O yüzden ıhlamurun yanı sıra Elma+Karanfil+Tarçınlı bir tane ve İstanbul Çayı isimli içinde çiçekler olan bir tane daha aldım.

Bu ay eve aldığım çekirdek kahve.

Kestaneli, mumlu ve kitaplı akşam rutinimeeriyen tartlardan da eklemiştim. Bu tartları eskiden TepeHome’dan almıştım, o zamanlar YankeeCandles ürünleri satılıyordu. Şimdi bulamıyorum. Bu kırmızı olan da son kalanı zaten, daha çok sevdiğim pastanemsi kokuları tüketmişim.

Kış diye sizin de canınız sürekli hamur işi istiyor mu? Bu annemlerde yaptığım bir kahvaltıdan.

Girls sonrası hiç bir diziye bağlanamama problemim eskilerden Six Feet Under ile çözüldü. Severek izliyorum, zaten kült dizilerden. Ekrandaki de en sevdiğim karakteri Brenda.

Bir arkadaşım bizi Noel yemeğine davet etmişti. Bu da erkek arkadaşının yaptığı zencefilli kurabiye. Tadına bakmadık (o kadar çok yiyecek şey vardı ki) ama görüntüsü çok iyiydi.

Bazen de böyle pencere kenarında hava koşullarına baka baka yapmayı seviyorum kahvaltımı.

İşe gidiş kılıklarımdan.

Bu da Cuma günü işe gidiş kılıklarımdan. Hırkayı 2-3 yıl önce kendim örmüştüm ama sonra beğenmeyip dolabın gerilerine atmıştım. Şimdilerde tekrar hoşuma gitmeye başladı.

Yine kılıklar.

Ofisin hediyesi yılbaşı sepeti.

Yukarıda da gördüğünüz gibi genelde bu karışım kahvaltımdı bu ay. Yulaf, amarant ve chia ile porridge. Çünkü bence kış sabahı peynir zeytinli kahvaltıdansa bu sıcak kahvaltı daha tatlı geliyor. Ayurveda da vücut tipime bu kahvaltıyı öneriyor.

Kış başında pazardan bir sürü hurma alıp temizleyip dondurmuştum. Gece yatarken bir tanesini dolabın aşağısına çıkarıyorum, sabaha kadar çözülüyor. Porridgime tatlı olarak ilave ediyorum. Bala, pekmeze vs gerek kalmıyor ve tadına bayılıyorum. Hurmalarım bitmek üzere, bu biraz üzüyor beni 🙂

Yıl sonunda bir arkadaşımla 4 günlüğüme Marseille’e gittik. Instagramı storylerleolsun kalıcı postlarla olsunyeterince şenlendirdiğimden tekrar buraya taşımıyorum fotoğrafları. Sadece kendimin gözüktüğü iki fotoğrafı taşıyayım.

Bir de bu ışıklandırmasını çok beğendiğim çiçekçi fotoğrafını koyayım istedim.

Aslında bu ay bir sürü kitap okuyup film de izledim ama fotoğraflarını çekmemişim. Önümüzdeki ay bu konuya daha yakından eğileyim.

İyi seneler!